مهنــا

قبر و عالم برزخ 

در قرآن کریم کلمه برزخ سه مرتبه  ذکر شده است  که فقط یکی از آن سه به معنای عالم پس از مرگ می باشد؛

«و من ورائهم برزخ الی یوم یبعثون» مؤمنون/۱۰۰

و در پیشاپیش آنان برزخی است تا روزی که بر انگیخته می شوند.

درباره کیفیت عالم برزخ

شاید بتوان از همین کلمه برزخ کیفیت عالم پس از مرگ را حدس زد عالمی بین دنیا و آخرت ، البته نه صرفا بینونت زمانی بلکه یعنی برتر از حیات دنیوی و پایین تر از قیامت .

علامه حسن زاده آملی:

روح انسانی بدون برزخ نمی‌تواند وارد عالم محشر و بهشت یا جهنم ابدی شود؛ زیرا انتقال از محیطی به محیط دیگر که از هر نظر با محیط اول متفاوت است، در صورتی قابل تحمل خواهد بود که مرحله میانه‌ای وجود داشته باشد؛ مرحله‌ای که بعضی از ویژگیهای مرحله اول و پاره‌ای از ویژگیهای مرحله دوم در آن جمع باشد.

 اتحاد عاقل به معقول،ص۲۶۳ 

در احادیث گاهی با کلمه قبر به عالم پس از مرگ اشاره شده است؛

مثل این حدیث از امام سجاد علیه السلام ؛ قبر باغی است از باغهای بهشت و یا گوشه ای است از گوشه های دوزخ.

الْقَبْرُ رَوْضَةٌ مِنْ رِیَاضِ الْجَنَّةِ أَوْ حُفْرَةٌ مِنْ حُفَرِ النَّار

امام صادق علیه السلام؛

اَلبَرْزَخُ الْقَبْرُ ، وَ هُوَ الثَّوابُ وَالْعِقابُ بَیْنَ الدُّنْیا وَالاْخِرَهُ

برزخ قبر است و قبر پاداش و مجازات بین دنیا و آخرت است.

نورالثقلین،ج۳،ص۵۵۳

و فرمود: به خدا سوگند من بر شما از برزخ می ترسم، سوال شد برزخ چیست؟ فرمودند:

«اَلْقَبْرُ مُنْذُ حِینِ مَوْتِهِ إِلَی یَوْمِ الْقِیَام»

مقصود از برزخ قبر انسان است از لحظه مرگ تا روز رستاخیز.

بحارالانوار، ج ۶، ص۱۱۶

از عارفی پرسیدند:

بهترین آیه ای که خداوند با بنده اش عاشقانه حرف زده چیست؟

فرمود:

الیس الله بکاف عبده

آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟!

قُوت‌ قَلب‌ اونجا‌ که‌ خدا‌ گفت:

«لاتَخافاً إنَّني مَعکُما أسمَعُ وَأری»

نتَرسید بندگانِ من…

حواسم بهِتون هَست،

می‌بینمتون،می‌شنومتون…

آیه۴۶ سوره طه

«وَآتَاكُمْ مِنْ كُلِّ مَا سَأَلْتُمُوهُ ۚ»

۳۴ سوره ابراهیم

یه جا خدا میگه: 

یادت نره برای چیزای که الان داری یه روزی دعا کردی

و آرزوشو داشتی…

​✔️مقامات معنوی حضرت عیسی(ع)

خداوند در یک آیه به ۶ کار غیر عادی حضرت عیسی(ع) اشاره فرموده که از مقامات معنوی و قدرت های  آن حضرت حکایت دارد؛

« أَنِّي أَخْلُقُ لَكُم مِّنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِ اللَّـهِ وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ وَأُحْيِي الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِ اللَّـهِ وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ»

در این آیات حضرت مسیح، امور زیر را به خود نسبت می‌دهد:

۱. خلقت پرنده‌ای از گل « أَنِّي أَخْلُقُ لَكُم مِّنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ»

۲.دمیدن در پرنده و زنده کردن آن «فَأَنفُخُ فِيهِ فَيَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِ اللَّـهِ»

۳. شفای کور مادرزاد «وَأُبْرِئُ الْأَكْمَهَ»

۴. درمان بیماری پیسی «وَالْأَبْرَصَ»

۵. زنده کردن مردگان «وَأُحْيِي الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِ اللَّـهِ

۶.علم غیب؛« وَأُنَبِّئُكُم بِمَا تَأْكُلُونَ وَمَا تَدَّخِرُونَ فِي بُيُوتِكُمْ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ»

 حضرت عیسی(ع) همه این امور عجیب را به خودش نسبت می‌دهد، مثلا نمی فرماید از خدا میخوام مرده را زنده کند بلکه می فرماید من مرده زنده میکنم.

 البته کار در حقیقت کار خداست و به اذن اوست، منتها خدا هم اسباب و مسبباتی دارد، گاهی اسباب و مسبباتش اسباب عادی است، گاهی  اسباب ، امور غیر عادی است مثلا زنده کردن مرده را با نفس مسیحایی ممکن ساخته است و به حضرت عیسی(ع) این قدرت را داده که مرده  زنده کند.

پس انکار مقامات انبیا و اولیا و قدرت های الهی آنان مخالفت با قرآن است

روزی جوانی نزد حضرت موسی(ع) آمد و گفت:

ای موسی(ع)خدا را از عبادت من چه سودی می رسد؟ که چنین امر و اصرار بر عبادت اش دارد؟

حضرت موسی علیه السلام گفت:

یاد دارم در نوجوانی از گوسفندان شعیب نبی چوپانی می کردم. روزی بز ضعیفی بالای صخره ای رفت که خطرناک بود و ممکن بود در پایین آمدن از آن صخره اتفاقی بر او بیفتد.

با هزار مصیبت و سختی به صخره خود را رساندم و بز را در آغوش گرفتم و در گوشش گفتم:

ای بز ، خدا داند این همه دویدن من دنبال تو وصدا کردنت برای برگشتن به سوی من، به خاطر سکه ای نقره نیست که از فروش تو در جیب من می رود. می دانی موسی از سکه‌ای نقره که بهای نگهداری و فروش تو است، بی نیاز است.

دویدن من به دنبال تو و صدا کردنت به خاطر ، خطر گرگی است که تو نمی بینی و نمی شناسی و او هرلحظه اگر دور از من باشی به دنبال شکار توست.

ای جوان بدان که خدا را هم از عبادت من و تو سود و زیانی نمی رسد، بلکه با عبادت می‌خواهد از او دور نشویم تا در دام شیطان گرفتار نشویم.

آیه مرتبط

«وَ مَنْ‌ يَعْشُ‌ عَنْ‌ ذِکْرِ الرَحْمٰنِ‌ نُقَيِضْ‌ لَهُ‌ شَيْطَاناً فَهُوَ لَهُ‌ قَرِينٌ‌ »(زخرف/۳۶)

«و هر کس از یادخدا روی‌گردان شود شیطان را به سراغ او می فرستیم پس همواره قرین اوست»

نسخه ای برای عافیت

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»

[آل عمران/۲۰۰]

خداوند چهار چیز را برای سعادتمندی انسان ها لازم دانسته؛

«اصبرو» ، « صابرا» ، « رابطو» ، « اتقوا»

● اصبرو

بنابر دیدگاه برخی از مفسران، معنای «اصبروا»، صبر فردی بر سختی‌ها، مشکلات، ترک معصیت و  صبر در اطاعت از خدا است.

● صابروا

معنای «صابروا»، در دل جامعه محقق میشه یعنی صبر اجتماعی بر انواع فشارها  و اذیت ها که از ناحیه جامعه به انسان تحمیل میشه.

● رابطوا

 مراد از «رابطوا»،  متحد شدن تمام افراد، در تمام شئون زندگی چه در سختی و مشکلات چه در خوشی‌ها می‌باشد.که اینگونه همدیگر را از سقوط نگه می دارند.

مثال؛ کوهنوردان در شبهای تاریک دست هایشان را با طنابی با هم می بندند که اگر یکی در خطر سقوط قرار گرفت بقیه او را نگهدارند.

● اتقوا

خدا ترسی به معنی رعایت دستورات خداوند.

دختران فرشته آیه الکرسی را حفظ کردند

مقامات فاطمه زهرا در قرآن

✔️مقام دریای علم و عرفان

«مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقيانِ  بَيْنَهُما بَرزَخُ لايَبْغيانِ  فَبِاَىّ آلاِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ يَخْرُجُ مِنْهُما اللّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ» خداوند دو دريا را در كنار هم قرار داد، در حالى كه با هم تماس دارند و در ميان آن دو، مانعى است كه يكى بر ديگرى غلبه نمى كند ، پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى كنيد؟! از آن دو، لؤلؤ و مرجان خارج مى شود.

➖يحيي بن سعيد قطان گويد: شنيدم امام صادق(ع)در تفسير آيه شريفه: مرج البحرين يلتقيان بينهما برزخ لا يبغيان  ميفرمود: 

« عَلِيٌّ وَ فَاطِمَةُ ع بَحْرَانِ مِنَ اَلْعِلْمِ عَمِيقَانِ لاَ يَبْغِي أَحَدُهُمَا عَلَى صَاحِبِهِ يَخْرُجُ مِنْهُمَا اَللُّؤْلُؤُ وَ اَلْمَرْجانُ اَلْحَسَنُ وَ اَلْحُسَيْنُ ع ».

علي و فاطمه دو درياي ژرف اند كه هيچ كدام بر ديگري ستم نكند و لولو و مرجان يعني حسن و حسين كه از اين دو دريا بيرون مي آيند.

➖از مفسرین اهل سنت حسکانی در «شواهد التنزيل» و سیوطی در درالمنثور این تفسیر را ذکر کرده اند.

آلوسی هم این تفسیر را به عنوان تأویل پذیرفته است.

تأملی در آیه ای از قرآن

«وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ»

و همچون کسانی نباشید که خدا را فراموش کردند و خدا نیز آنها را به «خود فراموشی» گرفتار کرد، آنها فاسقانند.

[خود فراموشی چیست؟] خودفراموشی،مقابل خودشناسی است و یکی از بیماری‌های اخلاقی است

خود فراموشی یعنی انسان هویت واقعی خویش را بدست فراموشی می‌سپارد ،انسانیت را فراموش میکند. انسان الهی را فراموش میکند، به تعبیر یکی از علما انسان دو تا خود دارد خودِالهی  و خودِ حیوانی ، اگر انسان فقط به نیازهای حیوانی توجه دارد یعنی دچار خود فراموشی است.

برداشت خودمانی

اینکه می بینی خیلی ها ، همش اموری از قبیل عمل زیبایی ،خودنمایی  و امور جنسیتی و… هستند یعنی دچار خود فراموشی هستند.

به نقل از حسینی لیلابی