علمدار کربلا

آیه ای که تنها امیر المؤمنین علی (علیه السّلام) به آن عمل کرد!
? ? داستان این بود که گروهی از مسلمانان به نزد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) می رفتند و بدون بهره گیری از حضرت، وقت ایشان را می گرفتند. با نزول آیۀ نجوا (آیۀ 12 سورۀ مجادله) حکم بر آن شد که هر کس قصد داشتن جلسه با حضرت را دارد، باید ابتدا صدقه ای دهد و سپس به خدمت حضرت برود. با نزول این حکم تنها امیر مؤمنان علی (علیه السّلام) بود که به آن عمل کرد، و یک دینار را به ده درهم تبدیل نمود، و هر بار پیش از رفتن به خدمت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم)، یک درهم صدقه داده و از حضرت کسب فیض می نمود. مسلمانان دیگر که تنها برای وقت گیری به نزد حضرت می رفتند با نزول این حکم از رفتن خدمت پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلّم) انصراف دادند تا چند روز بعد که با نزول حکمی دیگر (آیۀ 13 سورۀ مجادله) این حکم برداشته شد. (منابع: الخصال، ج 2، ص 574؛ درر الأخبار، ص 242؛ و تفاسیر متعدّد شیعه و سنّی)

? ? این حکم برای تمییز مؤمنان صادق و طالب کمال از مسلمانان دیگر بود، که تنها به دنبال وقت گیری و بیهوده کاری بودند.
? ? یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِذا ناجَیْتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْواکُمْ صَدَقَةً ذلِکَ خَیْرٌ لَکُمْ وَ أَطْهَرُ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَإِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَحیمٌ (12) اى کسانى که ایمان آورده اید! هنگامى که مى خواهید با رسول خدا نجوا کنید (و سخنان درگوشى بگویید)، قبل از آن صدقه اى (در راه خدا) بدهید؛ این براى شما بهتر و پاکیزه تر است و اگر توانایى نداشته باشید، خداوند غفور و رحیم است! أَ أَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَیْنَ یَدَیْ نَجْواکُمْ صَدَقاتٍ فَإِذْ لَمْ تَفْعَلُوا وَ تابَ اللَّهُ عَلَیْکُمْ فَأَقیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ أَطیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ اللَّهُ خَبیرٌ بِما تَعْمَلُونَ (13) آیا ترسیدید فقیر شوید که از دادن صدقات قبل از نجوا خوددارى کردید؟! اکنون که این کار را نکردید و خداوند توبه شما را پذیرفت، نماز را برپا دارید و زکات را ادا کنید و خدا و پیامبرش را اطاعت نمایید و(بدانید) خداوند از آنچه انجام مىدهید با خبر است! (سورۀ مجادله)