علمدار کربلا

قَالَ أَبُوعَبْدِاَللَّهِ عَلَیْهِ‌اَلسَّلاَمُ:
مَنْ صَامَ لِلَّهِ یَوْماً فِی شِدَّةِ اَلْحَرِّ، فَأَصَابَهُ ظَمَأٌ
وَکَّلَ اَللَّهُ عَزَّوَجَلَّ بِهِ أَلْفَ مَلَکٍ یَمْسَحُونَ وَجْهَهُ
وَ یُبَشِّرُونَهُ حَتَّى إِذَا أَفْطَرَ
قَالَ اَللَّهُ عَزَّوَجَلَّ:
مَا أَطْیَبَ رِیحَکَ وَ رَوْحَکَ
مَلاَئِکَتِی؛ اِشْهَدُوا أَنِّی قَدْ غَفَرْتُ لَهُ.

امام‌صادق علیه‌السّلام فرمودند:

 کسى که یک روز در شدّت گرما براى خداوند روزه بگیرد و تشنگى بر او چیره شود
خداوند عزّ و جلّ، هزار فرشته را بر او مى‌گمارد که صورت او را مسح کرده
و تا وقتی که افطار کند، او را بشارت می‌دهند
خداوند عزّ و جلّ‌ [نیز به او] مى‌فرماید:
چه خوش است بوى تو و روح تو
اى فرشتگان من؛ گواه باشید که من او را آمرزیدم.

? الکافی، شیخ کلینی رضوان‌الله‌علیه، جلد 4، صفحه 65.
…………………………………….