علمدار کربلا

دارم از پای بساط سفره‌ات پا می‌شوم
بعد از این شبها خدایا باز تنها می‌شوم

دور بودم سی شب از دنیای وانفسا ولی
بعد از این سی شب دوباره غرق دنیا می‌شوم

دست شیطان بسته بود و دست سلطان باز بود
تا ابد ممنون این الطاف مولا می‌شوم

میهمانی رو به پایان است و حالم خوب نیست
میزبانم که رود من عبد هرجا می‌شوم

حال و روزم مثل حال و روز عبدی مذنب است
چاره‌ای دیگر نمانده رو به صحرا می‌شوم

امشب از درد فراق اشکم به راه افتاده است
میل گریه دارم و راهیِ دریا می‌شوم

امشب این العفوها بوی جدایی می‌دهد
الوداع ای ماه، دلتنگ سحرها می‌شوم

چهره‌ام از فرطِ معصیت غبارآلوده شد
با چنین وضعیتی عبد تو آیا می‌شوم؟

توبه‌هایم را بخر، اما گناهم را ببر
ورنه امشب دست بر دامان زهرا می‌شوم

تشنگی این روزها لبهای ما را خشک کرد
با لب خشکیده غرق واحسینا می‌شوم

#کربلایی_رضا_باقریان